در بخش دوم مقاله خودرو های الکتریکی به بررسی نحوه استخراج منابع از زمین خواهیم پرداخت. در صورتی که بخش اول را مطالعه نکرده اید میتوانید از این لینک آن را مطالعه بفرمایید
استخراج لیتیوم در آمریکا جنوبی خیلی زیاد نیست و این در حالی است که عنصر آن در خاک موجود است ولی برای استخراج احتیاج به مقدار زیادی آب هست.کوه های اند بسیار خشک هستند اما فرایند استخراج لیتیوم نیازمند مقدار زیادی آب میباشد. حدود 500000 گالن آب نمک برای استخراج یک تن لیتیوم مورد نیاز است.
پس از استخراج برای تبخیر آب و نمک به مدت زمان 12 تا 18 ماه زمان لازم است و بازگشت این آب به مزارع میتواند آن ها را نابود کند.
مشکل دیگری که در این میانه شکل میگیرد این است که زمانی که کشور های کوچکتر و فقیرتر شروع به استخراج لیتیوم میکنند و تقاضا بالا میرود آن ها برای جوابگویی به این تقاضا روی به سوخت های فسیلی می آورند زیرا با گرمایش اب عمل تبخیر زودتر صورت میپذیرد. به همین جهت این تمایل به تولید بیشتر باعث میشود آلودگی بیشتری وارد محیط شوند.
پس از آن کبالت هست . علاوه بر نگرانی های زیست محیطی مربوط به تولید لیتیوم، استخراج کبالت به طور نا عادلانه ای مخرب است. در حال حاضر نیمی از کبالت جهان در جمهوری کنگو استخراج و تولید می شود.
که این مورد باعث سم زدایی و انتشار رادیواکتیو میشود.
اگرچه تسلا تمام قدرت خود را در کاهش میزان استفاده از کبالت در باتری های خود میگیرد اما کاهش کبالت در کاتد به طور مستقیم با کاهش ایمنی و چرخه عمر باتری همراه میشود. کارشناسان میگویند که در حال حاضر مصرف کبالت در باتری به اندازه کافی پایین آمده و کاهش بیشتر آن ایمنی خودرو را به خطر می اندازد.
استخراج گرافیت و نیکل، همانند بقیه موارد با نقض حقوق بشر همراه است و میتواند منجر به آلودگی هوا و آب شود. ساکنان نزدیک معادن گرافیتی به ذرات معلق هوا که همراه با گرد غبار است که در نهایت منجر به آلودگی میشود اشاره کرده اند.در مناطقی که در اطراف معادن نیکل قرار گرفته اند میزان مشکلات تنفسی مرتبط با آلودگی های انتشار یافته از معدن افزایش یافته است.
در مصاحبه ای که نماینده شرکت تسلا در مورد تامین مواد مورد نیاز داشت اظهار کرد که سه یا چهار لایه از مواد اولیه ما که منجر به آلودگی میشوند حذف شده و ما به سختی تلاش کردیم تا به اندازه کافی اطلاعات جمع آوری کنیم و اطمینان داشته باشیم که استاندارد های ما براورده شده اند.
یک نگرانی فوری برای برخی از تولید کنندگان ممکن است تنگناها زنجیره تامین باشد؛ در آینده ای دور، یک نگاه اجمالی به آن خواهیم داشت. در حقیقت، هیچ کس واقعا نمی داند که آیا لیتیوم کافی برای نیازهای پیش بینی شده بشریت وجود دارد و یا از کجا می توان از لیتیوم استفاده کرد. این یک پیچ و تاب وحشتناک برای کسانی که فکر می کردند که ماشین الکتریکی راه حل بحران سوخت غیر قابل احتراق است، به جای تله پایداری دیگر.
با این حال گفته می شود که باتری های لیتیوم 95 درصد قابل بازیافت هستند، عملیات بازیافت آنها آسان تر از انجام انجام می شود. در طول عمر خود، باتری های لیتیوم آسیب ناپذیر می شوند، به این معنی که آنها نمی توانند به سادگی بازپرداخت شوند. در عوض، آنها باید کاملا جدا شوند، لیتیوم استخراج شده، و سپس مجددا تولید می شوند. اما حتی این بسیار ساده است.
تولید کنندگان باتری چندین افزودنی را در مایع الکترولیت در باتری لیتیوم وارد می کنند. هدف از این افزودنی ها بهبود باتری از راه های بسیاری است، از جمله با سرعت بخشیدن به فرایند تولید، و یا ساخت باتری در آب و هوای گرم و سرد طولانی تر است. اما هنگامی که تولیدکنندگان مخزن باتری را مخفی نگه میدارند، مواد معدنی گرانبها موجود در داخل آن مشکل می شود و بنابراین گران است.
مطالب مرتبط :
خودرو های الکتریکی دنیا را نجات میدهند یا آن را از بین میبرند
استاندارد IEEE 802.11ax در شبکه های WI-FI (بخش دوم)
سفارش PCB
برد مدار چاپی دستگاه های استخراج بیت کوین